Ο μηχανισμός που αντιλαμβάνεται τα χρώματα ο άνθρωπος, αποτελείται από φωτοευαίσθητους ανιχνευτές, υποδοχείς του ματιού που αντιδρά ο καθένας σε φως συγκεκριμένου εύρους μήκους κύματος. Στην συνέχεια το οπτικό νεύρο στέλνει την πληροφορία στον εγκέφαλο, ο οποίος παράγει τα χρώματα.

Την διαδικασία αυτή μιμείται και ο άνθρωπος κατά την παραγωγή μιας αστροφωτογραφίας μέσα από μεγάλα τηλεσκόπια. Στην περίπτωση του τηλεσκοπίου Hubble υπάρχουν δύο κάμερες, η Advanced Camera for Surveys (ACS) και η Wide Field Camera 3 (WFC3). Οι δύο αυτές κάμερες μπορούν να συνδυαστούν και δίνουν εικόνες εξαιρετικής ποιότητας, σε ένα μεγάλο φάσμα μηκών κύματος.

Οι φωτογραφίες που παίρνουμε είναι κατά κύριο λόγο ασπρόμαυρες, αλλά μπορεί να είναι και στα διαφορετικά φίλτρα. Μπορούμε δηλαδή με την χρήση κάποιας κάμερας, να πάρουμε φωτογραφία σε συγκεκριμένο φίλτρο (συγκεκριμένο εύρος μήκους κύματος). Την κάθε φωτογραφία (του κάθε εύρους μήκους κύματος) μπορούμε να την παραστήσουμε με ένα χρώμα από τα βασικά (μπλε, πράσινο, κόκκινο), όπου ο συνδυασμός τους μας δίνει όλα τα χρώματα. Η σύνθεση όλων των φωτογραφιών (του ενός χρώματος η κάθε μία) μας δίνει μια πολύχρωμη τελική απεικόνιση.

Περαιτέρω πληροφορίες:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1

https://www.nasa.gov/content/goddard/hubble-space-telescope-science-instruments

https://esahubble.org/projects/fits_liberator/stepbystep/